تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



چیم
چیم، چَمن، مَرغ، فَریز، پَریز. (علفی است شبیه گندم که در اطراف جوب و جاهای آبدار به هم می¬رسد و متن باغچەها از آن می¬سازند.)
چیم
مێرگ، چیمەن. [چەمەن، مێرگ (گیایەکی بەناو بانگه له گەنم دەچێت. که له دەوروبەری جۆگه و شۆینەی ئاوداردا سەوز دەبێت و «تەخت زەوێنە»ی باخچەی لێ دروست دەکەن.)]
چیم
مَرج، فَرِیز.
چیم
گل برداشته شده از کنار چشمه و جویبار
برویم
از من
نسبت به من
ساق پا
حرف «چ»
چیم
قوڕی هەڵنەقەندراو لە مێرگ
بڕۆین، بچین
چی من: چیم بەسەرتەوە
چ شتێکم: چیم لێ دەکەی
بەلەک، پووز
پیتی شەشەم لە ئەلفوبێتکەدا
چیم(چ)
تیپی سێزدەمینی ئابێی کوردییە. (باک) بەشی خووارەوەی لوولاکان، چیپ. (ڕۆژ) ئەو قوڕو لیتەیە، کە بە گیاو چایەرەوە بە پێی ماڵاتانەوە هەڵدەکەنرێ یا هەڵدەکەنرێ و لە شووێنێکی تر دەچێنرێ یا لە پێش جۆگەی دادەنرێ تا ڕێی ئاوەکە بگۆڕی. (باک) زەوییەکە پڕ لە ڕەگی گیای فریزوو بێ دووای فریزوو ڕنینەوە، (کۆ) گیاو گۆڵی ڕەنگ تێک ئاڵاو، مێرگ، چیمەن. (جەبا.، کە) بەردی ڕەقی سوواوی نێو ئاوێیە. (باک) لوولاک. من چیم، ئەمن چیم، لە(چی)و (م) پێکهاتووە، چی: چتە، (م)یش ڕاناوی تاکەکەسی یەکەمی ئامادەیە
چەتیم
چەتیمۆک، حەیتە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ڕووقایم
بریتییە لە کەسێک کە هەرگیز تەریق نەبێتەوە
ڕووقایم
پررو
ڕووقایم
بێ شەرم لە قسەدا
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ژنرالیسیم
[ا. فر ]
(ژینیرالیسیم - jinîralîsîm)
فه رمانده یی گشتی.
کارقایم
کاربین٬ بە مشوور.-ی: کاربینی٬ بەمشووری
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کتیم
[ا. ع ]
(کەتیم – ketîm)
پەنهان، ڤەشارتی، رازپۆش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کریم
[ص. ع ]
(کەریم - kerîm)
خودان کەرەم، سەخی، دڵاوا، بەخشنده.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کلیم
[ص. ع ]
(كەليم - kelîm)
نازناوی حەزرەتی موسایه، هاودەم.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کیم