وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خدود

[ا.ع ]

(خودود - xudûd)

گۆنا، روومەت، گووپ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خشم الود

[ص ]

(خەشمالود - xeşmalûd)

تۆڕەیی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خشنود

[ص ]

(خوشنود - xuşnûd)

ڕازی، شادمان، خۆشحال.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خشک رود

[ا.مر ]

(خوشک رود - xuşk rûd)

ڕۆخانەی بێ ئاو، وشکە چەم، وشکە روبار.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَصّ بالوِدِّ

تَعَلَّق به. أحَبّهُ دون غیره / دڵی پێداچوو. هەر ئەوی خۆشویست.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَطَّّ الحدود

عَیَّن الحدود / سنووری. دیاردی کرد.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خلود

[مص.ل - ع ]

(خولود - xulûd)

هەرمان، هەمیشەبوون، هەمیشەیی، بەردەوام، جاویدانی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خُلُود. خُلد. دَوام. بَقاء

مانەوە. هەتاهەتایی. هەمیشەیی. جاویدی. نەمری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خمارآلود

[ص.مر ]

(خومارئالود - xumar alûd)

چاوی خوماراوی، مەخمور.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خمود

[مص.ل - ع ]

(خومود - xumûd)

کوژانەوەی ئاگر، بێهۆشی، لە هۆش چوون، خامۆش.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خُموُد

هُدُوء. هُمود / (هێمن. هێواش. کپ. خاو) بوونەوە. دامرکانەوە. دامردنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خوب آلود

[ص ]

(خاب ئالود - xab alûd)

خەواڵو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خود

[ا ]

(خود - xûd)

کڵاوخود.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خود

[ض ]

(خود - xûd)

ڕاناوی خۆیی؛ئەو بە خۆیی، خود، زات.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

خود

خود
خودش

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

خود

خۆ
خۆی: خودی خۆی هات

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

خود

(باد.): ئارەقە

سەرچاوە: نالی

خود به خود

لەخۆوە.

که هاتی تێغی بێزاریت له سەر دام
سەری خۆم خود به خود هەڵگرت و ڕۆییم

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خودبخود

[ق.مر ]

(خود بیخود - xûd bixud)

خۆبەخۆ،بە بێ هۆ، بە حزو رەزای خۆ.

سەرچاوە: نالی

خودبەخود

لەخۆیەوە.

مووی سپی کردم بە شوشتن ئاوی عەینی شۆرە شەط
شۆرە شەط یەعنی کە تێدا خود بە خود قەل بوو بە بەط

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان