وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى بِنَفسه في

وضع أو رَمی بنفسه / خۆی (تێخست. تێفڕێدا. تووشکرد).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى بياناً

أعلَن. نَشَر. أذاع / ئاگاداری بڵاوکردنەوە. ڕایگەیان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى تحية أو سلاماً

سَلَّمَ / سڵاوی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى خطاباً أو كلمة

خَطَبَ / وتاری دا. وتاری خوێندەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى عَصا التِرحال

أقام / لایدا. هەڵیدا. کۆچوباری خست.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى على عاتِقِه

وَضع علی كتفه / دای بە کۆڵیا. خستیە سەرپشتی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى على عاتِقه. ألقى عَليهِ المسؤولية. حَمَلَهُ المسؤولية

بەرپرسیاری کرد. سەپانی بەسەریا. خستیە ئەستۆیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى عليه القول

أملاه. لَقَّنَهُ / پێی وتەوە. فێری کرد. پێی وت وابڵێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى عليه اللوم

لامه. عاتبه / گلەیی لێکرد. سەرزەنشتی کرد. لۆمەی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى عليه دَرساً

أعطاه / فێری کرد. تەمێی کرد. دەرسی دادا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى عليه سؤالاً

سأله / پرسیالری لێکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى عنه الشيءَ

طَرَحَهُ / لە کۆڵی کردەوە. لێی دوورخستەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى فيه الشيءَ

طرحَهُ / تێی خست. خستیە ناوی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى قُرعَةً

سَحَب القرعَة / پشکی (خست. فڕێدا).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى كلمة

خَطَبَ / وتاری دا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى له الحَبل على الغاِرب

أعطاه الحریة / جڵەوی بۆ شلکرد. دای بە دەمیەوە. بەرەڵای کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى مُحاضرة

تلاها. قَرأها / وتاری دا. وتاری خوێندەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقِيَة

أُحجِیَة. حَزوّرَة / مەتەڵ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أم القُرى

عاصِمَة البلاد / پایتەخت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أم القُرى

مكة المكرمة / شاری مەکە.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان