وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَقَفَّى الكلامَ أو الشعر

سَجَع / قسەی ئەهۆنیەوە. بە هۆنراوە ئەدوا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَلَبَّدَ الصُوفُ أو الشَعرُ

تداخلت أجزاءه. لزق بعضها ببعض / پەستراز چوە یەک. بەیەکەوە نوسا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَمَشَّطَ الشَعرَ

سَرَّحَهُ / قژی داهێنا. شانەی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَمشيط الشَعر

تسریح / قژداهێنان. شانەکردن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَوَعَّرَ

وَعُرَ. كان وَعراً / سەخت بوو. ڕەقان بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

جَدَلَ الشَعرَ وغيره

ضَفَرَهُ / هۆنیەوە. کری بە پرچ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

جَعَّدَ الشَعرَ

مَوَّج / قژی لوول کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

جَعدٌ من الشَعر

مُتَمَوِّج / قژی لوول.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

جَعر

نَجو السَبع / گوو. پیاسایی شێر.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

جَعَرَ السَبعُ

ألقی رَوثَهُ، تَغَوَّط / شێر ڕیاز گووی کرد. پیسایی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

جُلَّة. جَلَّه. روث. بَعر

پشقل. تەرس. ریخ. پەین. تەرسەقول. پیسایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حالق الشعر

[ا. مر. ع ]

(هالیغولششەئر - halixuş şe᾿r)

سەرتاش، مێوی کێوی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حب العرعر

[ا. مر ]

(هەب‌بول عەرعەر - hebbul erer)

میوەی درەختی عەرعەر.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

حَصَّ الشَعرُ

سَقَطَ. حَلَقَهُ / قژ وەری. ڕووتایەوە. کەوت. تاشی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

حَطّ السِعرُ

رَخَصَ / نرخد داشکان. کەمبووەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

حُنصلَة شَعر

چنگێ قژ. پارچەیەک قژ.

سەرچاوە: نالی

حیکمەتی شیعر

شیعر و هەڵبەستی وا کە پڕ بێ لە مەعنا و زانست.

« نالیی » نییەتی سیحری بەیان، حیکمەتی شیعرە
ئەمما نییەتی قووەتی دڵ، قودرەتی ئینشا

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَفض السِعر

إنقاص / نرخداشکاندن. کەمکردنەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَفَّف الشَعرَ

قَصَّ منه / قژی کورت کردەوە. سووکی کرد. تەنکی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَلَسَ الشَعرُ

إبیَضَّ بَعضُهُ / قژ سپی تێکەوت. بوو بە ماش و برنج.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان