تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صیف
[ا.ع ]
(سه یف - seyf)
هاوین،تاوسان،وه رزی گه رما.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
صَيف
فَصلُ الصَیف / هاوین. وەرزی هاوین. تاوسان. تاوستان. هاڤین.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
صَيَّفَ بـ
إصطافَ بـ / اقام فی الصَیف / چوو بۆ هاوینەهەوار. چوو بۆ لەیلاخ. هاوین گەشتی کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
توقيت صيفي
(کاتی. بەکاتی) هاوینە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
توقيت صيفي
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صیفی
[ص.ن.ع ]
(سه یفی - seyfî)
هاوینه، هاوینی،کشتوکاڵی هاوینه.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
صَيفي
مایُنتَج فی الصیف / هاوینەز گەرمە. بەرهەمی هاوینە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
صَيفي
مایستعمل فی الصیف / هاوینە. هاوینی. پێویستی هاوین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صیفی کار
[ا.ص ]
(سه یفی کار - seyfî kar)
زەرا¬عاتی هاوینه وه ک : (کاڵەک و شوتی و خه یارو باینجان و بامێ و تەماته).
سەرچاوە: شیرینی نوێ
قَواطِع. طيرقاطِع. ضِد الأوابد. غَير مُقيمَة في مكان واحد صيفاً وشتاء
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مُنْقَلَب صَيْفى
مدار السركان / خولگەی هاوینە. خولگەی قرژاڵ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَعَلَّن (بصيفَة الأمر)
بمعنی إعلم / بزانە. فێربە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
وَصيفَة
سەرچاوە: شیرینی نوێ
وَصيفة
خادِمَة شَرَف للعروس / بەربووک.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَصيُّف. تصييف. سُبات الصيف. إقامة في الصيف
هاوینەهەوارکردن. چوون بۆ گەشت بۆ هاوینەهەوار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تنصیف
[مص. ع ]
(تەنسیف - tensîf)
نیوه کردن.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تنصيف
شَطر. تقسیم / دوولەتکردن. کەرتکردن. لەتکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
توصیف
[مص. ع ]
(تەوسیف - tewsîf)
وەسف کردن، ستایش کردن، پەسندانی شتێک.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حَصِف. حَصيف
محكم الرأی والعقل / دانا. ژیر. تێگەیشتوو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
حصیف
[ص. ع ]
(هەسیف - hesîf)
پیاوی ژیرو ئاقڵ، ئەقڵمەند.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حَصيف
حكیم. جَیِّد الرأی / زانیار. زانا. ژیر. زرنگ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حَصيف
سەرچاوە: شیرینی نوێ
رَصيف
جانب الطریق المُخَصّ للمشاة. مَمشی / شۆشە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
سەرچاوە: شیرینی نوێ
رَصيف
مُحكَم. مُتَراص / پتەو. سفت. قایم.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِزّ الصيف
چلەی هاوینت. قرچەی گەرما و هاوین.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
قَيظُ الصَيف
صمیم الصَیف / چلەی هاوین.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
ماحِقُ الصَيف
شِدَّةُ حَرِّهِ / قرچەی گەرما.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وصیف
[ا. ع ]
(ڤەسیف - vesîf)
خزمەتکار، مێردمنداڵ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
وَصيف
خادِم / پیاو. بەردەست. ئیشکەر. یاوەر. خوڵام. خزمەتکار. دەستءپێوەن.