تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



زشت
بد، زشت، زبر، زُفت، درشت، ناهموار.
زشت
خراو، زرب، ناکوڵۆکار. [ناشیرین، گرنج]
زشت
سَیِّئ، قَبِیح، خَشِن، نُخالَة.
زشت
ناحەز، ناشیرین، خراو، زرب، ناکوڵوکار. –ە:دوشتە ، زربە، خراوە، قسەی ڕەق. –ی: ناحەزی
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت خو
[ص. مر ]
(زیشت خو - işt xûz)
به دخوو، به د ئاکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت رو
[ص. مر ]
(زیشت روو - zişt rû)
ده موچاو دزێو، سه روچاو ناشیرین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت سیرت
[ص. مر ]
(زشت سیره ت - zişt sîret)
به دکار، به دکرده وه، به د خوو، به دئاکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت صورت
[ص. مر ]
(زیشت سوره ت - zişt suret)
ناحه ز، ناشیرین، ره زاقورس، ره زاگران.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت نام
[ص. مر ]
(زیشت نام - zîştnam)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت و زیبا
[ا. مر ]
(زیشت و زیبا ştû ziba - zi)
شعرێ که نیو دێڕی ستایش بێ و نیوه که ی تری زه م بێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت کار
[ص. مر ]
(زیشتکار - zişt kar)
به دکرده وه، به دکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت گو
[ص. فا ]
(زیشت گو - ziştgû)
به دزمان، خراپ وێژ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زشت یاد
[ا. مر ]
(زیشت یاد - zişt yad)
غه یبه ت، یادکردنی خراپ، غه یبه تکردنی که سێک له پاشمله.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زهشت
[ا ]
(زیهیشت - zihişt)
هه ناسه.
زەرتوشت
پەروەردکار،نەژادپەروەر، تڕووم پەروەر
زەردەشت
(هەورا.): زەرتوشتر. پەروەردگار، تڕووم پەروەر، نەژادپەروەر، زەڕتوشت، زڕاتەشت، زەڕادهشت، زەردهیشت. پێغەمبەرێکی کورد و لە مادەکان بووە نزیکەی حەوت سەدە لە پێش عیسادا لە کوردستانێدا سەری هەڵداوە و زادگەی وی شاری سەردەشتەو رووی لەگەڵ کرد، کە ڕوو لە پەرستنی خودای تاک و تەنیا بکەن. ناوی باوی (پورشسپ) و ناوی دایکی (دۆغدۆ) بووە. بەویان (زەڕتەشت ئسپێمان) هەم کوتووە، لە داستاناندا مێژووی ژیانی وی بە (600)ساڵ پێش عیسا نیشاندەدەن بەڵان مێژوونووسانی ڕاستەقینە لەبڕوایە دان کە زەردەشت لە سەدەی حەوتمێ پێش عیسا واتە لەسەردەمی فەرمانڕەوایی ماداندا و لە پێش دەستەڵاتی هەخامەنشیاندابووە و ئایینی زەردەشتی لە سەردەمی هەخامەنشیان و لە سەردەمی ساسانیەکان لە کوردستانێدا ئایینێکی ڕەسمی بووە و نامەی ئاسمانی وی ئاوێستایە
سازشت
الاتساق
سازشت
Consistency