تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەدشێوە
بەدشەو
بَدشَب. (ضدّ «بەدڕۆژ»)
بەدشەو
[کەسێ کە لەشەودا بەدخوو بێ و لە ڕۆژدا ئاکارباش.(بەرانبەری «بەدڕۆژ».)]
بەدشەو
سَیِّئُ اللّیل.
بەدشەو
کەسێکە شەوانە خراپ بێ
بەردشکێن
بەردبڕ
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَدَشَّنَك دَشَّنَ. إفتتح. إستعمله لأول مرة
بۆ یەکەم جار (کردیەوە. بەکاری هێنا. لە بەری کرد).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خدشه
[ا.ع ]
(خەدشە - xedşe)
خوەشی¬ودشی
خوشی¬ودُشی، خوشی¬وزشتی. (خبرپرسی)
خوەشی¬ودشی
خەوەرپرسی، هەواڵپرسی. [خەبەرپرسین، بەسەر کردنەوه]
خوەشی¬ودشی
اِستِخبار، اَلهِواء و اللواء، کَیفَ حالُک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ردشدن
[مص. ل ]
(ره د شوده ن - redşuden)
ڕه تبوون، تێپە ڕ بوون، ده رنه چوون له تاقیکردنه وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زردشتی
[ص. ن ]
(زه ردوشتی - zerduştî)
سردشت
سروشت ._ی:سروشتی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صدشاخ
[ص.مر ]
(سه دشاخ - sed șax)
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
قەندشکێن
قەندشکێن
قندشکن
قەندشکێن
چاکووچی قەند پێ ورد کردن
سەرچاوە: شیرینی نوێ
هَذَرْ. هَذْر. دَرْدَشه
وتء وێژ. گفتءگۆ.