تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دشت
[ا ]
(دەشت - dest)
سفتاح، داشت، هەو ەلفرؤش.
باران دوشت (باران دشت )
باران دوشت (باران دشت )
وەهێڵه. (باران تک دوشت ) [ڕێژنە]
باران دوشت (باران دشت )
هاتِل، وابِل، سَحّ، راضَب، خَدَق.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دشت
[ا ]
(دەشت - dest)
دشت
زشت، دُشت، دژ، بَد، ناهموار، ناگوار.
دشت
خراو.[خراپ، ناشیرین، ناحەز]
دشت
رَديء، سَيَّء، خَشِن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دشتک
[ا ]
(دەشتەک - destek)
پز، پیزه، تول، جه نین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دشتان
[ص ]
(دەشتان - destan)
بیّنویژ، ژنی حه یزدار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دشتبان
[ا. ص ]
(دەشت بان - dest ban)
نیگابانی دەشت، پاسه وانی مەزرایان پاوەن، دەشته و ان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دشتی
[ص.ن ]
(دەشتی - desti)
سه حرایی، دەشتەکی، دەشتی، ناوی ئاهه نگیکی موسیقی ئیرانییه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دشتی
[ا ]
(دوشتی - dusti)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دشتیاد
[ا ]
(دوشتیاد - dustyad)
غەیبەت، پاشمله ویژی.
دشتە
زشتی، بدی.
دشتە
خراوی.[خراپی، ناشیرینی، نا حەزی]
دشتە
سَوء، رَدائَة، خشونَة.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زردشتی
[ص. ن ]
(زه ردوشتی - zerduştî)
سردشت
سروشت ._ی:سروشتی.