وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجدَبَ المكانُ

صار قاصلاً / شوێنەکە بێ باران بوو. وشک و ڕوتەن بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجدَع

مجدوع. أبتَر. مقطوع الانف أو الید او الاصابع / کۆڵ. لێ بڕاو. لووت بڕاو. پەل بڕاو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجدَل

صَقَر / باز.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجدَل

مجدول. مضفور. مَغتول / بادراو. لوولکراو. هۆنراوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجدَم

مَجذوم. مُصاب بالجُدام. أبرص / گول. گەڕ. خۆرە تێداو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجدَى

جَدَا علی. أعطی / پێی دا. پێی بەخشی. دایە. بەخشی. خەڵاتی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجدَى

أنفَع. أكثر فائدة / بەسود. سودمەند. بێکەڵک.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجدَى. أجدى نَفعاً

نَفَع. أفاد / کەڵکی گەیان سوودمەند بوو. بەسوود بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أطيَبَك إستَطاب. وَجَدَه طَيباً

خۆش بوو لەلای.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوجَدَهُ على أو إلى

إضطره. ألزم. أجبر / ناچاری کرد. بەزۆر پێی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوجَدَهُ مَطلوبه

أنالَهُ إیّ‍اه / خواستەکەی بۆ بەجێ هێنا. بۆی ئامادە کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إبن بَجدَة الأمر

عالِم به / لێزان. شارەزا. پسپۆڕ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إبن بَجدِتِها. إبن بجدة الأمر

عالم به / زانیار. تێگەیشتوو. ئاگاداری کارەکەیە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إستجداء

إستِعظاء. تَسَوّ‍ُلَ / (سواڵ. داوا. دەروەزە) کردن. دەست پانکردنەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إستجداء

تَوَسَّل. تَضَرَّع / پاڕانەوە. لاڵانەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إستجدى

إستَعطی. شَحَذَ / (سواڵ. داوا. دەروەزەی) کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إستَجدى

تَوَسَّلَ الی. تَضَرَّع الی. إلتَمَسَ / پاڕایەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إستكره كَرِهَ الشيءَ. وَجَدَهُ أو إعتبره كريهاً

بە دڵی نەبوو. نەیئەویست. ڕقی لێبوو. لێی (بێزار بوو. تەبابوو).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنجَدَل

جُدِلً. فتِلَ / هۆنرایەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اجداد

[ع - ا ]

(ئەجداد - ecdad)

ئەژداد، باووباپیران، باڤ و کال.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان