«تب.، بنت.،» «ئەدی ئەگەر...، ئەگەر ئەگەرهاتوو...، ئەی که.... هات ووا....، تێبــ.ینی: 1» ئەم وشەیه هاوتای زۆره که هەر یەکەیان هێندێک دەنگیان «هێندێکیان له ناوەڕاست و هەموویان له دوایی» لێ زیاد کراوه، دەنگەکانی دوایی بە لای منەوه «زەمیر» ن، له ڕابردوودا «بەشکم» دەگەڵ بەشکوو بە پێی زەمیرەکەی دوایی مانای جیاواز بووه، بەڵام بەرەبەره ئەو فەرق و جیاوازییه لەناو چووه و هەموو وشەکان یەک مانایان بۆ ماوەتەوه. 2- تەلەففوزی ئەم وشانە ش گۆڕانی بەسەردا هاتووه بەلای منەوه له ڕابردوودا «بە، شکم = بەشکی من» گوتراوە و له قورسایی تەلەففوز خراوەته سەردەنگی «ش» بەڵام ئیێستا ئەم وشەکه... ج» وەکوو نیشانم داوه کەرتی «شک.» لەم وشەیەدا هەر «شک» ی عارەبییه، بە ڵام من خۆشم لەم «شک» ە به شکم. *بەشقم. بەشکم. بەشکێکم. بەشکێکو، بەشکوو، بەشکم. بەشکی.