تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: شیرینی نوێ
أعطى أ، ألقى بالهُ
أصغَی أو إلتَفَتَ أو إنتَبَه إلی / گوێی پێدا.
باله
بَع بَع. (صدای بزغالە)
باله
بَهله، نِکاب، دَستکَش شکاری، دستکش چرمی.
باله
قاله، باقه، [باڕە(دەنگی کارژەله.)]
باله
بَعبَعَة، یُعار.
باله
خِتاع.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَطَرَ (بباله. في باله. على باله. له)
لاح فی فكره. بدالَهُ / هات بە بیریا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَطَر بباله او في باله أو على باله
بَدا له. إفتكر / هات بە بیریا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَلا باله
إطمأَن. إرتاح / دڵنیابوو. خەمی نەما.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
دارَ بالُهُ الى
إلتَفَتَ / ئاوڕی لێدایەوە. ئاگاداری کرد. ئاگای لێوە بوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
دار باله من
تَحَذَّرَ / ئاگاداری خۆی کرد. سڵەمیەوە.
شەموولە (باله.)
بوو کە بە بارانه. (شەقڵا.) داوەڵ. قوتیلەی نەفت.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
طَوَّلَ بالَهُ عليه
صَبَرَ. إهتَمّ به / بە تەنگیەوە هات. ئاگای لێبوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
غابَ عن باله
نَسیَ / لەبیری چوو. لە یادی کرد. لە یادی چوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إجتماعي. مُختَصّ بالهيئَة الاجتماعية
سەرچاوە: شیرینی نوێ
غَمَرَهُ بالهدايا
بالغ فی تقدیم الهدایا إلیه / دیاریو شتومەکی زۆری دایە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دنباله رو
[ص. فا ]
(دونباله رەو - dunbalerew)
پەیرەو، پاشفەرو، کەسیک له دووی کەسیکی دی بروا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخطَرَ الشيءَ في أو على أو بباله
أذكره إیّاه / بیری خستەوە. پێی ڕاگەیان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دنباله
[ا ]
(دونباله - dunbale)
پاشکو، پاشماوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دنباله دار
[ا. ص ]
(دونباله دار - dunbaledar)
ئەستیرهی کلکدار، شتی که پاشکوو پاشماوەی هه بی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ذباله
[ا. ع ]
(زوباله - zubale)
پڵیته، فتیله.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ذباله
[ا. ع ]
(زوباله - zubale)
زڕوزبڵ، گوفه ک، سوڕکه وان، سه ره نوێلک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ذباله دان
[ا. مر ]
(زوباله دان - zubaledan)
زبڵدان، گوڤه ک، سوڕکه وان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زباله
[ا. ع ]
(زوباله - zubale)
ئاوی که م، شتی که م، زڕو زبڵ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زباله دان
[ا. مر ]
(زوباله دان - zubaledan)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زباله کش
[ص. فا ]
(زوباله که ش - zubalekeş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
قباله
[ا. ع ]
(غەباله – xebale)
قەواڵه، سەنەد، ژننامه، زەوحیننامه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
قباله پیچ
[ا. مر ]
(غەبالەپیچ - xebale pîç)
قەواڵه پێچ، تورمەیەک یان قوماشێکی گران بەها که قەواڵەی بووکی تێوه بپێچن و له شەوی زەماوەندا بۆی بنێرنه ماڵەوه.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
نُبالَه
ماتَعُدُّهُ لإتمام الشئ / ئامادەکردنی پێویست. بەئەنجام گەیاندن. تەواوکردن.