تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داشتن
[مص. ل. م ]
(داشتەن - dasten)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داشگر
[ا. ص ]
(داشگەر - daşger)
کورەچی، که سیک که خودانی کورەبی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دست داشتن
( مص. ل. دەست داشتەن dest dasten))
دەست روییشتن، دەست هه بوون.
ڕاشکاندن
(باک.): تێپەڕاندن
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کلاشکن
[ا ]
(كەلاش کەن - kelaşken)
شەكرلەمه، کێک.
xwêzî (FN - كاشكي)
ليت . حبذا
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
آبدار، آبدار باشی
[ا - فا ]
(ئابدار، ئابدار باشی - abdar, abdar başî)
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أُباشَة
خلیط من الناس. جماعَة / کۆمەڵە خەڵک.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أرتَعَ الماشيَة
رِعَاها / ئاژەڵەکەی لەوەڕان. چەڕانی. بردی بۆ لەوەڕ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أرتَعَتِ الماشيَةُ
رَعَت / ئاژەڵەکە لەوەڕا. لەوەڕی خوارد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أرعى الماشِيَة
رعاها / ئاژەڵەکەی لەوەڕان. چەڕانی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أسامَ الماشيَة أخرَجها الى المرعى
ئاژەڵەکەی برد بۆ (لەوەڕ. پاوەن. چایەر. لەوەڕگا).
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أوَى إلى فِراشِه أو سَريره
ذَهَبَ لیَنام / چوو بخەوێ. بنوێ. چووە جێگەکەیەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إاِشعار
شُعور. إحساس / هەستکردن.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إعاشة
إطعام. إعالة. جِرایة / ژیاندن. بەخێوکردن. بژێوی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إلى ماشاء الله
إلی الأبد / تاهەتا. هەتاهەتایە.
ئابدارباشی
[ ١- ئابدار + باشی «تو = سەری»، کو. تو. ]
سەرۆکی هەموو ئەو کەسانەی لە ئابدارخانە «تمـ.: ـ» ئیش دەکەن.
ئاش ئاشوورا
آش عاشورا، هفت دانە، آش مقیل.