وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشتی

[ا - مص ]

(ئاشتی - aştî)

دۆستایەتی و تەبایی و نێوان خۆشی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشتیاق

[ع - مص ل ]

(ئشتیاغ - ıştiyax)

تاسە کردن. ئارزوو کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشجار

[ع - ا ]

(ئەشجار - eşcar)

درەختان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

اشجار حَمضيَّة. حَمضيات. أشجارٌ أثمارها ذات الحموضة

مزرەمەنی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

اشجَبَ

أحزَنَ / (دڵگیر. زویر. خەفەتبار)ی کرد. پەژارەی دایە. خەمی دایە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

اشحَنَ

شَحَذَ. ملأَ / پڕیکرد. دایگرتەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشخاص

[ع - ا ]

(ئە شخاس - eşxas)

شه خس، کە س.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشد

[ع - ص ]

(ئه شەد - eşed)

توندتر.مکومتر.بەهێزتر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشر

[ع - ص - ت ]

(ئه شەڕ - eşer)

بەدتر، شەڕانی تر.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

اشَّرَ على جواز السَفَر

فیزەی لێدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشراف

[ا ]

(ئەشراف - eşraf)

خانە دان.دوڵەمە ند. ئەشراف.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشراف

[ع - مص - ل ]

(ئیشراف - işraf)

شارەزایی لە شتێک، زانینی کارێک، سەرپەرشتی،چوونە سەرێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشراق

[ع - مص - ل ]

(ئیشراغ - işrax)

هەڵاتنی هه تاو، رووناک بوونە وە،دە رەو شانە وە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشراک

[ع - مص - م ]

(ئیشراک - işrak)

شەریک پە یدا کردن بۆ خوا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشربە

[ع - ا ]

(ئەشریبە - eşribe)

خواردنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشرس

[ع - ص ]

(ئە شرە س - eşres)

دڕ، بەدخوو، توندەتەبیعەت، دلاوەرو ئازا.لە شەڕدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشرف

[ع - ص - ت ]

(ئە شرەف - eşref)

سە نگین تر. سەلارتر، شەریف تر.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

اشرَفَ على

دَنا. قارَبَ / نزیکبووەوە. کەوتەسەر. هاتەسەر. ئەوەندەی نەماوە. وەختە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشرمە

[ا ]

(ئاشورمە - aşurme)

زین، لبادی زینی ئەسپ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشعار

[ع - ا ]

(ئەشئار - eşar)

شیعران، هۆزان.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان