وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَبَدَ (الشاربُ. الشعرُ. النباتُ)

نَبَتَ وطالَ / ڕووا. درێژبوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَبط. سَبِطَ الشَعرُ

إسترسل. ضِد جَعد / قژ خاو بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَبَّقَت الشاهُ

ألقت ولدها لِغَیر تمام / پێش کات (زا. بەرەکەی فڕێدا).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَبَّلَ الشيءَ

اباحَهُ / شتەکەی خۆی کرد بە خێر. بەخشی. خەرمان بەرەکەتی لێکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَخِطَ الشيءَ

كَرِهَهُ / بەدڵی نەبوو. نەیویستز ڕقی لێبوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَدَرَ الشَعرَ ولثَوبَ او غيره سَدَلَهُ

شۆڕی کردەوە. بەریدایەوە. دایهێشت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَرَّج الشيءَ

حَسَّنَهُ / جوانی کرد. چاکی کرد. ڕازانیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَرَجَ. سَرَّجَ الشَعرَ

ضَفَرَهُ / قژی هۆنیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَرَّحَ الشَعرَ

مَشَّطَهُ / قژی داهێنا. خاوی کردەوە. شانەی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سِفل. سُفل. سُفالة. أسفل الشيء

بن. خواروو. دامێن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَقَطَ الشَعرُ

وَقَعَ / تووک وەری. قژ ڕووتایەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سُقوط الشَعر

داء الثعلب. صَلَع / ڕووتانەوە. تووک وەرین. توولەک بوون.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سقوط اوراق الشجر

نِفاض الوَرَق / گەلاڕێزان. خەزان. خەزەڵوەر.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَكِرَ من الشَراب

ثَمِلَ / سەرخۆش بوو. سەری گەرم بوو. مەست بوو. کەیل بوو. خومار بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَلا الشيءَ. سلاعَنِ الشيء

نَسیَهُ / لەبیری چووەوە. لەبیری کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَلخُ الشَهر

آخِرُهُ / کۆتایی مانگ. بنی مانگ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَلَقَ الشيءَ بالماء الحار

سَمَطَ. أذهب شعره وریشَهُ / ئاوەڕووتێی کرد. پەڕ و تووکەکەی لێکردەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَلَكَ الشيءَ في الشيءَ

أسلَكَ. أدخله فیه / تێی خست. پیاکرد. کردی بە ناویا. پێوەی کرد. هۆنیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَلَّمَ الشيءَ من خَطَر

خَلَّصَهُ / ڕزگاری کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَمَّ الشيءَ

عَمّ الجمیع / هەموانی گرتەوە. بەر هەموان کەوت.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان