وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أجمَلَ في الكلام

تَلَطَّفَ. جامَلَ / خۆش دووان بوو. قسەخۆش بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أحاطَهُ بالرِعاية أو العِناية أو الإهتمام

گرنگی پێدا. بە تەنگیەوە هات. خەمی خوارد. ئاگاداری کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أحرام

ثَوب أو رِداء المُجرِم / بەرگی پیاوانی ئاینی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أحَكّ الكلامَ في صَدرِهِ

أثَّرَ فیه / قسەکە کاری تێکرد. دای لە دڵی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أخذَرَ. حَذَّرَ بالمكان أو مع اهله. أقام فيه أو معهم

لەجێی خۆیا دانیشت و مایەوە. لەگەڵ کەسوکاریا ژیا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أدامَ

خَلَّدَ. أبَّدَ. جعل الشیء دائماً / هێشتیەوە. درێژەی هەتاهەتایی پێدا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أدامَ

حافَظَ علی. أبقی علی. داومَ / پاراستی. دەستی پێوەگرت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أدّام

تاجر الأدیم (الجلد المدبوع) / بازرگانی پێستە. پێستەفرۆش.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أدّى التحيَة أو السلام

سَلَّمَ علی. حَیّا / سڵاوی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أرخى الزِمام

خلاف جَذَبَهُ / جڵەوی شلکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أرض الحرام. منطقة الحرام. أرضٌ بين بلدين

زەوی نێوان دوو وڵات. زەوی بێلایەن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أرَّض الكلامَ وغيره

هَیَّأَهُ / ئامادەی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أرَّقَ قوام الشيء

رَقَّقَ. خَفَّفَّ / (شل. خاو. ڕوون)ی کردەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أسامَ الماشيَة أخرَجها الى المرعى

ئاژەڵەکەی برد بۆ (لەوەڕ. پاوەن. چایەر. لەوەڕگا).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أسهَبَ الكلامَ وفي الكلام

أطال / درێژەی بە قسە دا. زۆری وت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أسهَمَ في الكلام

أطال / درێژەی بە قسە دا. درێژی کردەوە. زۆری وت. نەیبڕیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أصاب من الطعام

تَناوَل. أخَذَ / بەریکەوت. وەریگرت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أضرَسَهُ بالكلام

أسكَتَهُ / بێدەنگی کرد. نەیهێشت قسەبکا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أضغاثُ أحلام

أوهام وتَخَیُلات وَهمیة / خەوی تێکەڵ و پێکەڵ. خەیاڵ پڵاو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أطالَ الكلامَ او البحثَ

أطنَبَ. أفاضَ. تَوَسَّع / درێژەی دا بە قسە. درێژی کردەوە.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان