تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عفوپیشه
[ص.مر ]
(ئەفڤ پیشە - efvpȋșe)
عەفوکار، بەخشەر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عفیف
[ص.ع ]
(ئەفیف - efȋf)
پاک، خواناس، پارێزکاری له کاری خراپەو حەرام، داوێن پاکی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عفیفە
[ص.ع ]
(ئەفیفە - efȋfe)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
استعفاء
[ع - مص - م ]
(ئیستیئفاء - isti’fa’)
داواکردنی عەفو، لێبوردن خوازی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تعفن
[مص. ع ]
(تەئەفون - teeffun)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تعفین
[مص. ع ]
(تەئفین - te’fîn)
بۆگەناندن، گۆڕینی تام و بۆنی شتێک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جعفر
[ا. ع ]
(جەئفەر - ce᾿fer)
ڕووبار، رۆخانە، وشتری بەشیر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جعفری
[ص. ن. ع ]
(جەئفەری - ce᾿ferî)
جافەری، پەیڕەوانی ئیمام جافەری سادق کە ئیمامی شەشەمی سەفەوییەکانەوە برەوی سەندو تا ئێستا مەزەبی رەسمی ئێرانە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جعفری
[ا ]
(جەئفەری - ce᾿ferî)
جۆرە رووەکێکە، زەعفەران.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زعفران
[ا. ع ]
(زه ئفه ران - ze’feran)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زعفرانلو
[ا. خ ]
(زه ئفه رانلو - ze’feranlû)
تیره یه کی کورده زیاتر له ناوچه ی قوچان ده ژین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سعفص
[ا. ع ]
(سه ئفه س - se’fes)
یه کێکه له پێکهاته کانی رسته کانی (ابجد) که برتییه له: س، ع، ف، ص.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سعفه
[ا. ع ]
(سه ئفه - se’fe)
نه خۆشی پێسته، که چه ڵی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ضعفاء
[ص.ع ]
(زوئه فا ـ zuefa)
لاوازان، بێ جورمان، بێ توانایان،که م نمودان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متعفن
[ا.فا.ع ]
(موتەئەففین - mute’effin)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مزعفر
[ا. مف. ع ]
(موزه‌ئفه‌ر - muze᾿fer)
خۆراکێک زەعفەرانی تێ کرابێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مستعفی
[ا. فا. ع ]
(موسته‌ئفی - muste᾿fî)
کەسێک واز لەکارو خزمەت بێنێ، خوازیاری عەفو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معفو
[ا. مف. ع ]
(مەئفوڤ - me᾿fuv)
بەخشراو، عەفوکراو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
گل جعفری
[ا.مر ]
(گولی جەئفەری - guli ce’ferî)
گوڵە جافەری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
یعفور
[ا. ع ]
(یەئفور - ye᾿fûr)
ئاسکە، کارمامز، مامز.