وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تعریب

[مص. ع ]

(تەئریب - te’rîb)

وەرگێڕان بۆ سەر زمانی عەرەبی، عەرەباندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تعریض

[مص. ع ]

(تەئریز - te’rîz)

پانکردن، قسەی به توێکڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تعریف

[مص. ع ]

(تەئریف - te’rîf)

ناساندن، ستایش کردن، باسکردن، روونکردنەوەی حەقیقەتی کارێک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تعریق

[مص. ع ]

(تەتریغ - te’rîx)

عەرەق کردن، عەرەق پێ کردن، تێکەڵکردنی شەراب لەگەڵ تۆزێ ئاوا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حب العرعر

[ا. مر ]

(هەب‌بول عەرعەر - hebbul erer)

میوەی درەختی عەرعەر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زعرور

[ا. ع ]

(زوئرور - zu’rûr)

گۆیژ، گیڤیشک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زعرور

[ص. ع ]

(زوئرور - zu’rûr)

به دخور، بێ خێر، به د سروشت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاعرانه

[ق.ص ]

(شائیرانه - ş’îane)

شاعیرانه، شاعیرئاسا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاعره

[ا.فا ]

(شائیره - a’îreş)

هەستیار، هەڵبەستوان (بۆمێ).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعراء

[ا.ع ]

(شو¬ئراء ـ şu’era’)

شاعیران، هۆزانڨانان، هەڵبەستوان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعراء

[ص.ع ]

(شەئراء ـ şe’era’)

ئافرەتی تووکن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعراء

[ا.ص ]

(شەئراء ـ şe’era’)

مێش و مەگەسانێ که له چوارپێان بوڕوکێن ، قەرەباڵغی ، شوێنی چڕەدارستان، بەڵای سەخت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعرانی

[ا.ص ]

(شەئرانی ـ şe’ranî)

تووکن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعرباف

[ا.ص ]

(شەئرباف ـ şe’rbaf)

کەسێک قوماش له موو یان ئاوریشم دەچنێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعرور

[ا.ع ]

(شوئرور ـ şu’rûr)

شاعیرۆک ، شاعیری زۆر لاواز و بێ توانا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صعرور

[ا.ع ]

(سوئرور - su’rûr)

شیله ی وشکه وه بووی دره خت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عروق شعریه

[ا.مر ]

(ئورووغ شەعرییه - erûx șe’rîyye)

باریکه ی ده مار، ورده ده مار، ده زوو له ره گ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قشعریره

[ا. ع ]

(غوشەئریره - xuşe’rîe)

لەرزه، راست بوونی موو، رەپ بوونی مووی بەدەن، مووچوڕکه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

متعرب

[ا.فا.ع ]

(موتەئەریب - mute’errib)

عەرەبی نا ئەسڵ، بە عەرەب بوو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

متعرض

[ا.فا،ع ]

(موتەئەریز - mute’erriz)

کەسێک رێ لە کەسێک بگرێ یان دەست درێی بکاتە سەر.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان