وشەدان

قبه

[ا. ع ]

(غوببه – xubbe)

قوببه، گومەز، هەر بینایەک سەرەکەی گومەزبێ.

أحقَبَهُ

أركَبَهُ وراءه / خستیە پاشکۆی.

أعقَبَهُ

جازاه بالخیر / پاداشتی بە چاکە دایەوە.

إرتَد على عَِقبِهِ

عاد الی حیثُ ما أتی / گەڕایەوە بە ڕێگەکەی خۆیا. بۆ شوێنەکەی خۆی.

إقتَورَك قَوَّرَ. جَوَّفَ. ثَقَبَهُ من وسطه

هەڵیکۆڵی. کونی کرد.

جاء عَقِبَهُ وبَعقِبِه

حَلفَهُ / بەدوایاهات. لە دوایەوە بوو. دوای ئەو هات.

رَجَعَ أدراجَهُ. رَجَعَ على عضقبِه أو عَقِبِهِ

بە ڕێگەکەی خۆیا گەڕایەوە.

رَجَعَ على عَقِبِهِ

علی الطریق التی جاء منها / بە ڕێگەکەی خۆیا گەڕایەوە.

رقبه

[ا. ع ]

(ره غه به - rexebe)

گه ردن، مل، به نده و غوڵام، کۆیله.

رقبه

[ا. ع ]

(ریغبه - rixbe)

ترس، نیگابانی، هه ڤڕکی.

عقبه

[ا.ع ]

(ئەغەبه - exebe)

کۆسپ، تەگەرە، رێگەی سەختی کوێستانی، ملەی چیا، رکه.

وَطِيءَ عَقِبَهُ

مَشَی فی أثَرِهِ / شوێنی کەوت. شوێن پێی هەڵگرت. دوای کەوت.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان