تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سفه
[مص. ع ]
(سه فه ه - sefeh)
بێ ئه ده بی، بێ ئه قڵیکردن.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
سَفَّهَ
جَعَلَهُ سَفیهاً أو نَسَّبَهُ إلی السَفَه. نزع الثِقَة أو الإعتبار عَنهُ / ئابڕووی برد. بێبایەخی کرد. بایەخی پێ نەدا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
سَفُهَ. سَفِهَ
كان سَفیهاً رَدیء الخُلُق / بێئابڕوو بوو. تڕۆ بوو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سفهاء
[ا. ع ]
(سوفه هاء - sufeha’)
بێ ئه قڵان، بێ ئه ده بان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فلاسفه
[ا. ع ]
(فەلاسیفه – felasife)
فەیلەسوفان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فلسفه
[ا. ع ]
(فەلسەفه – felsefe)
فەلسەفه، حیکمەت، بیرکردنەوه و رامان و قووڵبوونەوه له بوون و هەقیقەتی شتان و هۆی بوونیان.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
كَسَفَهُ
رَدَّهُ خائباً / تەریقی کردەوە. دەستی پێوەنا. نائومێدی کرد. شەرمەزاری کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
كَسَفَهُ الحُزن
جَعَلَهُ مهموماً / خەم و پەژارە دایگرت. دڵی تەنگ بوو.